donderdag 19 februari 2015

Geniet!

Wat een zalige dag vandaag! We genoten van een stralend blauwe hemel en een voorjaarszonnetje op onze snoet. Bezochten een Zweedse meubelgigant en deden daar aan lui-wijven-eten. Maakten gebruik van het openbaar vervoer om verkeersstress te vermijden en maakten een tussenstop in de stad op weg naar huis voor een korte wandeling en enkele broodnodige attributen voor de Fimo gekte van de middelste dochter. De dochters genoten en ik ook.

Ik liet de boel de boel en dacht even niet aan ongestreken was, nog te verbeteren toetsen en vuile ramen. Best moeilijk want in ons hoofd 'moeten' we zoveel. En dat brengt mij meteen bij mijn eerste tip.

• Let it go!

In de loop der jaren, nu klink ik echt oud, heb ik geleerd om wat meer los te laten. Je huis hoeft echt niet steeds 'spik-en-span' te liggen. Met drie opgroeiende kinderen is dat gewoon utopie. Net gewassen ramen zijn na een hevige regenbui weer net zo vuil als tevoren. En echt, geloof me, niemand ziet het dat dat T-shirt geen contact heeft gemaakt met het strijkijzer. Netjes geplooid strijkt de was zichzelf in de kast. Lang leve het alarm op de droogkast al die klaar is.

• Probeer te plannen.

Hier wordt alles netjes klaargezet de dag voordien. Ontbijttafel, koekjes om mee te nemen, drank,... Ook een avondje me-time ligt hier vast in de week. Bewust doe ik dat niet thuis. Kwestie van niet in de verleiding te komen om toch nog even één of andere huishoudelijke taak af te werken.

• En tot slot, schakel je kroost in.

Eenmaal de kleuterleeftijd voorbij kunnen ze heus meehelpen. Mijn dames kuisten deze week de auto, gaven de ramen een poetsbeurt (de binnenkant moet nog gebeuren) en plooiden badhanddoeken. En ook bij het dekken en afruimen van de eettafel,  in- en uitladen van de vaatwasmachine steken ze een handje toe. De ene dag al met wat meer enthousiasme dan de andere ;)

 
Deze blogpost kadert in het #boostyourpositivity project van Activa. Meer info hier.

dinsdag 17 februari 2015

You are 9 today!


Negen wordt ze vandaag, mijn kleinste jongedame. En toen ik afgelopen weekend deze broek voor haar klaar legde om het verjaardagsfeest bij te wonen reageerde ze dolenthousiast met de woorden: 'Oh, ik mag de broek die mama heeft gemaakt aandoen!' Smelt.


Ik maakte een Cisse, een u vast niet onbekend Zonen 09 patroon. Maatje 128 small voor toen mijn bijna negenjarige uk. Zij koos zelf een bijpassend stofje voor enkele accenten alsook. Een overschotje van dit project. Zelfs de kleur van de kamsnap werd door haar bepaald.



Van naaischuurdame Els kreeg ik de tip met zilveren paspel te werken. Een gouden tip zo bleek achteraf. Negenjarige meisjes houden wel van wat bling-bling.


Ik verlengde het patroon ettelijke centimeters. Omdat het gewoon te kort was en omdat ik onderaan een omslag wou voorzien om het contrasterende stofje terug te laten komen.


De broek zit als gegoten. Gelukkig rekt de jeansstof een beetje mee en heeft mij kleinste dame een smal poepke. Misschien moet ik mij in de toekomst toch eens wagen aan een broek met gulp.


Proficiat kleinste 'beetje grote' meid!


maandag 16 februari 2015

Easy food

Met een echtgenoot die vaak laat thuis komt, sta ik er hier tijdens de avondspits meestal alleen voor. Om die reden werd vele jaren geleden besloten dat iedereen op school een warme maaltijd nuttigt, ik dus ook.

Nu moet ik eerlijk toegeven dat zelf bereide maaltijden beter smaken dan schoolkost, het ziet er ook meestal niet uit en ik krijg steevast opmerkingen van collega's die mij gek verklaren, maar het wegvallen van de kookstress na een werkdag is mij dat meer dan waard.

Op woensdag mogen de dames en ik onze benen onder tafel schuiven bij oma, waardoor het koken zich beperkt tot vrijdagavond en weekends. Zaterdag en zondag nemen we hier rustig de tijd om een maaltijd op tafel te toveren, vrijdagavond gaan we meestal voor een snel klaar recept. 

Sinds het atheneum, waar de oudste dochter naar school gaat, besloten heeft geen warme maaltijden meer te serveren tenzij aan leerlingen met een topsportstatuut wankelt ons systeem op zijn huisvesten. Als volgend schooljaar ook dochter nummer twee de speelplaats van de middenschool inruilt voor die van het atheneum moeten we misschien nog eens nadenken over ons 'systeem'. Ondertussen genieten we nog even van stresslozearme avonden.

Niet echt light maar wel snel en lekker: Pasta met  mascarpone en erwtjes naar een recept uit 'De happy cooker' van Felice.


Benodigdheden: 500 g spaghetti, 1 grote pot mascarpone, 400 g erwtjes, 250 g gerookt spek

Kook diepvrieserwtjes in een pot met gezouten water gaar, giet af en laat verder uitlekken. (Het lukt ook perfect met erwtjes uit blik die je uiteraard niet meer hoeft te koken.) Bak de spekjes in de pan, zonder extra boter of olie toe te voegen, lekker knapperig. Voeg de mascarpone toe. Laat op een zacht vuurtje smelten tot een gladde saus en breng op smaak met peper en  nootmuskaat. Voeg de uitgelekte erwten toe en warm nog even verder op. Ondertussen de pasta koken. En klaar!

Smakelijk.

Deze blogpost kadert in het #boostyourpositivity project van Activa. Meer info hier.

zondag 8 februari 2015

Simplicity 2594

Na al het truiengeweld van de laatste weken / maanden werd het tijd om nog eens iets voor mezelf te maken. Geruime tijd, sinds ik haar versie zag, stond het Simplicity 2594 patroon op het 'to-sew'-lijstje.
 
 

Tijdens de stockverkoop van Mis-en-plis zag ik dit zijde-achtige vogelstofje. Een couponnetje van om en bij de 80 cm. Dat moest net lukken.


Het werd een beetje puzzelen om alles uit de stof te krijgen. Het stofje zelf werkte ook niet bepaald goed mee, echt een verschrikking om te knippen. De stof kroop overal naartoe.  Gelukkig deed de naaimachine niet moeilijk.



Heel blij met het eindresultaat trouwens. De blouse is echt een zaligheid om te dragen.


zaterdag 7 februari 2015

Sweet sixteen letter

Net als haar loopt ik al de hele week te tobben en mij af te vragen hoe ik dat hier ga aanpakken. Ach, af en toe moet je een stap in het onbekende durven zetten. Dus hier gaan we dan.



Hallo Seija,

Je zit nu in het vijfde middelbaar en hebt niet bepaald de makkelijkste richting gekozen. De vele uren wiskunde die je per week moet verwerken spelen je soms parten. Ze zorgen ervoor dat er niet veel vrije tijd meer over blijft. Maar geloof mij, het loont. Ze zullen nog van pas komen eens je verder gaat studeren. Dus doorbijten Seija, het lukt wel.

Binnen enkele jaren staat er een belangrijke keuze voor de deur. Verder studeren!?! Maar wat? Als je mama eens echt op stang wil jagen dan heb ik een tip voor je.
Een tweetal weken voor aanvang van het academiejaar vertrek je met je enveloppe gevuld met geld richting universiteit om je in te schrijven in de richting farmacie. Eenmaal ter plaatse bedenk je je en keer je onverricht ter zake terug naar huis met de mededeling dat het dat toch niet is wat je wil studeren. Animatie gegarandeerd thuis, geloof mij ik heb het al even voor je uitgetest ;)

Uiteindelijk maak je de juiste keuze, ook als je na twee jaar de universiteit in Brussel inruilt voor die in Gent. Een stap in het duister, aanpassen aan een nieuwe omgeving, allemaal nieuwe mensen. Je bent geen held als het op die dingen aankomt. Het kotleven bevalt je ook niet echt in het begin. Maar uiteindelijk wordt Gent je nieuwe thuishaven. De stad waar je vele nieuwe vrienden maakt. De stad waar je je echtgenoot leert kennen. De stad waar je je settelt. De stad waar je het leven schenkt aan drie prachtige dochters.

Wist je trouwens dat je later voor de klas gaat staan? Ja, ik weet het, geen haar op je hoofd dat daar nu aan denkt. Maar na vijf jaar wetenschappelijk onderzoek rond je dat hoofdstuk af en wordt het schoollabo je nieuwe biotoop.

Mag ik je nog één tip meegeven? Aan de universiteit krijg je de kans om als Erasmusstudent te gaan studeren in Montpellier. Je twijfelt en durft uiteindelijk de stap niet te wagen. Zei ik al iets over nieuwe omgeving, nieuwe mensen, andere taal,...
Doe dat toch maar, dat elders gaan studeren. Raap al je moed bij elkaar, neem je vriendin mee op het sleeptouw, laat het lief enkele maanden achter en ga ervoor. Heb vertrouwen in jezelf. Het komt wel goed!

Seija



Deze brief kadert in het #boostyourpositivity project van Activa. Meer info hier.

zondag 1 februari 2015

Samenwerkende venootschap

Sinds oma de avonden alleen doorbrengt is ze aan het haken en breien geslagen. Iets wat ze leuk vindt en makkelijk voor de televisie kan uitvoeren. Het begon met een boekje vol Amigurumi's en waar het eindigt weten we nog niet.



Dus toen ik deze sjaal in blogland spotte werd één en één twee en keek ik eens heel lief in oma's ogen. Ik maak hem als cadeau voor nieuwjaar, zei ze. Helaas bleek die deadline net iets te strak door mijn te lange getwijfeld over de kleur van de wol. 


Even later verscheen er op haar blog ook nog een tutorial om bijpassende handschoenen te maken. Oma zag dat niet zitten. Handschoenen zijn veel te moeilijk zei ze. Gelukkig bleek het eerder om handwarmers te gaan en ging ik zelf met de haaknaald aan de slag.



De scheepjeswol Stonewashed XL werd, na veel wikken en wegen, gekozen op basis van de kleur van mijn winterjas en online besteld. Enig minpuntje, ook al bleken alle bolletjes van hetzelfde lot, toch zat er kleurverschil op. Gelukkig valt dat niet zo heel erg op bij de sjaal maar toch zou het niet mogen. Over de zachtheid van de wol en zijn vermogen mij warm te houden tijdens mijn dagelijkse fietstocht kan ik dan weer niet klagen.