De trui werd in stukken en brokken in elkaar gestoken en had tijdens de vakantie enkel nog nood aan wat finishing touch. Omdat de jongste niet van de meest zorgzame soort is als het op kleding aankomt wou ik kamsnaps vermijden. Er doemden scenario's op in mijn hoofd vergelijkbaar met haar prinsessenkleed, ja dat uit de vorige blogpost, dat euhm laten we zeggen beschadigd werd tijdens het carnavalsfeest op school. Echt zonde!
Ik ging dus voor gewone knopen maar dat was buiten de naaimachine gerekend die weigerde om doorheen vier lagen dikke sweaterstof knoopsgaten te stikken. Tja, ze zullen in LMV met rede gekozen hebben de trui af te werken met drukknopen. Op naar plan B waar er toch werd geopteerd voor kamsnaps, met de nodige instructies naar de dochter toe. Verdoken kamsnaps doorheen minder lagen stof. De knopen werden er opgenaaid ter versiering en om de restanten van mijn mislukt knoopsgat tornwerk te camoufleren. Maar sssssst, dat laatste zeggen we tegen niemand, afgesproken?