donderdag 30 oktober 2014

We hadden een plan...

Wij hadden een plan, daar op woensdagavond in de Naaischuur.


Het leek ons een leuk idee om allemaal aan de slag te gaan met eenzelfde patroon. Er werd gebrainstormd welk patroon dat dan wel moest worden en we kwamen uit bij de Dorothy Day Tripper.


Even werd overwogen om één of andere workshopdiva voor onze kar te spannen om alles in goede banen te leiden maar we besloten dat we dat allemaal samen, zonder externe hulp, ook wel zouden kunnen.


Stof, paspel, tassenband en Decovil light werden massaal aangekocht, enkele data in september werden geprikt en zo geschiedde het.


De meeste exemplaren zijn ondertussen af en man wat hebben we gevloekt op die tas. Bloed, zweet en tranen heeft het gekost. Vooral de dikke deelbare rits heeft mij parten gespeeld. Drie naalden heb ik gebroken. Waarvan eentje brak nadat hij mijn nagel en een ietsiepietsie stukje vel mee had. 


De tas is voor de 13-jarige dochter Britt. Zij koos de stof en wou ook een extra accent rond de tassenband. 
En toen ik haar vanmorgen vroeg of ze de tas mooi vond antwoordde ze: 'Bwa, mmmmm ja. Een beetje.'

Pubers!

zondag 12 oktober 2014

Het smartphone tijdperk




Waar is de tijd dat we gewoon een uur en plaats afspraken en geduldig bleven wachten tot de andere verscheen. Dat ik met een telefoonkaart van 1000 frank ging schuiven aan een telefooncel om het lief op te bellen in Frankrijk. Dat je niet op elk moment van de dag bereikbaar hoefde te zijn.


Tegenwoordig loopt iedereen rond met een smartphone. En gebarsten of niet, het scherm wordt nauwgezet in het oog gehouden om toch maar geen e-mail, Facebook update of Instagram foto te missen. Om virtuele kippen eten te geven, monsters te verjagen of vrienden te verslaan op wordfeut. 


En toch ben ik gezwicht en werd de oude Nokia ingeruild voor een nieuw exemplaar. Gezwicht in de hoop dat de online agenda mij helpt herinneren wanneer ik een afspraak heb bij de kapper. (Laatst was ik die compleet vergeten.) Gezwicht omdat ik hoop dat de OneNote functie, waar ik naar hartenlust to-do lijstje kan maken, rust brengt in mijn hoofd. Gezwicht omdat ik dan een hoesje 'moest' maken en in Kopenhagen een excuus had om ongestoord stoffenwinkels te bezoeken.

 Vilt en rode elastiek: Stof og stil Kopenhagen

Al heb ik mij plechtig voorgenomen de schermtijd te beperken tot het absolute minimum. Dus mocht je mij ooit al rondlopend betrappen verzonken in mijn gsm scherm, laat het mij gerust weten.

Oh ja, er waren er hier enkele jaloers thuis! De middelste dochter haar kleinnood kreeg ondertussen ook een reeds een hoesje. Voor de oudste is er nog eentje in de maak.



 Fluo elastiek: De Stoffenkamer