dinsdag 6 mei 2014

Afscheid

Het was hier even stil op mijn blog.

Stil omdat we onverwachts afscheid moesten nemen van bompa.

Mijn schoonvader had op 65-jarige leeftijd nog tal van toekomstplannen. Enkele weken geleden kreeg ik nog een lijstje met bestemmingen die hij samen met oma zou bezoeken. Op 12 mei zouden ze richting Bodrum trekken en ook de Charente-Maritime en Cyprus stonden later dit jaar op de planning.

Ook de woensdagmiddagen zullen nooit meer hetzelfde zijn. Reeds jaren mochten mijn drie dochters en ik op woensdag onze voeten onder tafel schuiven bij mijn schoonouders. Bompa voorzag ons van heerlijke maaltijden, als er frietjes op het menu stonden was het feest.


Afscheid nemen doet pijn.
Afscheid nemen doet je nadenken.
 
Nadenken over de eindigheid van het leven.
Nadenken over wat je hebt, over wat je nog wil bereiken en wat je nog wil meemaken.

Het doet je beseffen dat je nu moet leven, dat je moet genieten van wat je hebt.

En ik mag mezelf gelukkig prijzen.
 
 
Met mijn gezin, mijn familie, mijn job, mijn huis,...
 
Hun eeuwige gekibbel, waar ik soms echt gek van wordt, laten we hier nu even buiten beschouwing.

3 opmerkingen: