Durf meer!

Naast mijn schooljaar voor de schoolbanken zat ik dit jaar ook zelf achter de schoolbanken. Eind juni kreeg ik mijn eerste deelcertificaat patroontekenen module rok/pantalon. 

Reeds bij aanvang van deze lessenreeks had ik een rok in gedachten die ik voor mezelf wilde tekenen. Eéntje uit de zomer 2015 collectie van Jo Devisscher waarvan ik ook het stofje kocht. Dat stofje lag geduldig te wachten tot ondergetekende voldoende kennis en durf had verzameld om dat klusje te klaren.

Tijdens de examenperiode nam ik eindelijk het heft in eigen handen en begon te tekenen vertrekkende van mijn basispatroon van de rok. Het model in de catalogus werd bestudeerd, de basisrok werd een A-lijn model, de taille werd verlaagd, de plooien ingetekend. Ik nam voor de zekerheid mijn afgewerkte patroon nog even mee naar de laatste les patroontekenen en liet het even controleren door de juf.

Een leuk detail in de rok zijn de paspelzakjes die met de 'foute' kant van de stof worden gemaakt. 37 'single welt pocket'-tutorials en twee proeflapjes later durfde ik mij eindelijk aan die paspelzakken wagen in the real stuff. Er werd gemeten en nog eens gemeten, gestikt en gestreken. 

Al bij al moet ik toegeven dat ze aardig gelukt zijn, die valse zakjes. Een euforisch momentje want wat kon er nu nog fout lopen?

De zijnaden werden toegestikt, de blinde rits erin gestoken en de rok werd gepast. En toen kwam de ontnuchtering. Het ding was veel te groot en dat voor een rok getekend op mijn maten!?! 
En mijn zorgvuldig gestikte paspelzakken stonden op een netjes gemeten afstandje van de zijnaad net zoals op het 'echte' rokje. Versmallen was de boodschap.
Enter paspelzakken nog dichter tegen de zijnaad. 

Ach, zo hard valt dat nu ook niet op. En bij deze is mijn eerste zelfgetekende en gemaakte rok een feit.