Vuurtorenrood

Inpakken om er een weekje tussenuit te knijpen als je doodmoe rondloopt is echt geen goed idee. 

Weerberichten volgen tijdens het inpakken ook niet. Want alle grijze wolken op deze voorspellingen in gedachten nam ik geen zonnecrème mee en dat heb ik geweten. (En de rest van de familie helaas ook!)

Deze foto's werden 's ochtends genomen, want hoe verder de dag vorderde hoe roder mijn gezicht werd, vuurtorenrood. Ondertussen is de neus reeds in vervelmodus en het rood weggetrokken.

Dit neemt niet weg dat Schiermonnikoog een prachtig eiland is waar we een dagje heen trokken om te fietsen. Echt de ideale plaats om te onthaasten en te genieten van natuurpracht.  

Een idyllisch decor ook om foto's te nemen van mijn Susanne cardigan. Dit Compagnie M. patroon verschijnt hier niet voor het eerst op deze blog en daar is een reden voor. 

Na een winterversie verscheen er nu een zomerexemplaar vanonder de naaimachine. Opnieuw een versie met gedubbeld voorpand nadat het biais-lint nogal zwaar bleek te zijn voor het dunne gebreide Strass stofje uit de stoffenvoorraad. 

Dat zou nooit goed komen en Seija luistert altijd naar het advies van haar mede naaischuur madammen. Enter gedubbeld voorpand in hetzelfde Strass stofje, ideaal te combineren met zowel oranje als roze T-shirts.

Jullie kunnen zich vast iets voorstellen bij dat hoofd van mij. Op de boot 's avonds richting vaste land had ik de indruk dat mensen mij aanstaarden, mijn kroost en echtgenoot aanschouwden en bij zichzelf dachten: 'Wat een onverantwoorde moeder is dat!'